१- कलम (मुक्तक)
हरकलमले साँचो झुटो लेख्न सक्नुपर्छ
हरविधाले ठीक बेठीक देख्न सक्नुपर्छ
खालि विषाक्त मसी वाक्ने कलमलाई चाहिँ
हरहातले टुक्रा टुक्रा पारी फेंक्न सक्नुपर्छ।
२ - कतै दीया बले कतै मुटु जले
हिजोको कुरा अर्कै थियो त्यो कुरा आज छैन
मनमा चाहना भएपनि चाहेर हुँदैन
फेवा र माछापुच्छ्रेको जोडी नैसर्गिकै रै'छ
प्रीतिमा धौलागिरीले आँसु पारेर रुँदैन।
३ - संत्रास
भयो मगज मान्छेको कालो रातो भयो जगत
जताततै ढले लाश खोलोतुल्य बह्यो रगत
कता धर्म कता कर्म कता देव कता गुरु
प्रायःमानिसको सोच ढुङ्गा माटो भयो फगत।
४ - तीन सिजो (सिजो)
श्रद्धालु सज्जनका नज़रमा छारो हाल्ने
ती साधु बिरालाहरूमा दुराचार पाएँ।
नचाहिँदो ठाँट-बाँट विलासका चाहना
लोकमा प्राय: जताततै कामाचार पाएँ।
मञ्चमा चढ़ी प्रशंसाका करताल बीच
अभिमानको बोझा बोक्ने कलाकार पाएँ।
