तिम्रा ती मादक आँखा देखेपछि नै हो, मैले आफू किशोरीबाट तरुनी भएको अनुभूत गरेकी। मेरो मनमा विपरीत लिंगीप्रतिको आकर्षण पनि तिमीसँग आकर्षित भएदेखि नै सुरु भएको हो।
मिति : २०७६ माघ २३
प्रिय लियो,
यो प्रेमपत्रको सुरुआत म पाब्लो नेरुदाको कविताका केही टुक्राबाट गर्न चाहन्छु—
आज राति म आफ्नो सबैभन्दा उदास गीत लेख्न सक्छु,
लेख्न सक्छु कि
रात ताराहरूले भरिएका छन् र टाढा कतै कामिरहेका छन्।
रात हावाको आकाशमा नाच्छ र गाउँछ
त्यसैले म आज राति लेख्न सक्छु, आफ्नो सबैभन्दा उदास गीत।
म उसलाई प्रेम गर्थें र कहिलेकाहीँ उनी पनि मलाई उस्तै प्रेम गर्थिनयस्ता रातहरूमा म उनलाई अँगालोमा बेर्थें
र अनन्त आकाशमुनि म उसलाई निरन्तर चुमिरहन्थेँ।
उनी मलाई प्रेम गर्थिन् र कहिलेकाहीँ म पनि उनलाई प्रेम गर्थें।
रातमा तारा भरिएकै छन् तर उनी मसित छैननयतिमात्र कुरा हो कि टाढा अझै पनि कोही गाइरहेछ।
मेरो मन उनलाई गुमाएर अतृप्त भएको छ।
यो मेरो अन्तिम पीडा नै भए पनि
म चाहन्छु, लेखूँ उनका लागि अन्तिम गीत।
