नित्यानन्द मण्डल
जनकपुरधामको गंगासागर पोखरीको दक्षिणी डिलमा रहेको स्वर्गद्वारी श्मसानघाटमा पत्रकार महासंघका तत्कालीन सभापति धर्मेन्द्र झा भकानो फुट्ने गरी रुदैं चिच्याउँदै थिए । मेरो नजिक आएर उनी रोइरहँदा मैले पनि मन थाम्न सकिन । मेरो एक दशकको पत्रकारिता र साहित्यिक यात्राको क्रममा सायद उनी आप्mनो जीवनमा पहिलोपटक यसरी रोएका होलान् ।
यसरी उनी रुनुको पछाडिको कारण भनेको २७ पुस, २०६५ मा रेडियो टुडेकी चर्चित समाचारवाचिका तथा स्वतन्त्र लेखिका उमा सिंहको हतियारधारी समूहद्धारा कायरतापूर्वक हत्याको वियोग थियो ।
धर्मेन्द्र दाई मात्रै कहाँ हो र ? उनीसँगै हिमाल खबर पत्रिकाका सम्पादक कनकमणि दीक्षित, नारायण वाग्ले, शिव गाउँले, संचारकर्मी प्रशान्त झा, यशोदा तिमिल्सिना, जनकपुर टुडेका सम्पादक वृजकुमार यादव, जनकपुर एक्सप्रेसका रामभरोष कापडी, वरिष्ठ पत्रकार राजेश्वर नेपाली सबैका आ“खा रसाएका थिए । यसरी संचारकर्मी मात्रै होइन उमाका सहकर्मी, शुभचिन्तक, परिवारजन सबै चिच्याउदै विलाप गर्दै थिए ।
उमाको अन्तिम संस्कारको दृश्य मेरो आँखाले कैद गरिराखेका थिए । म काम गर्ने रेडियो टुडे र जनकपुर टुडेमा कार्यरत थिईन्, उनी । त्यसैले उनीसँग बिताएका कतिपय स्मरणीय क्षणहरु छन् । तर ती सबैलाई उल्लेख गर्न मसँग सामथ्र्य छैन । यद्यपि, केही स्मरणहरुलाई उल्लेख गरिरहँदा मेरा आँखाबाट थोपाका थोपा आँशु किबोर्डमा अविरल झर्दै छन् । उनको हत्या भएको ११ वर्ष भयो । स्मृतिमा श्रद्धाञ्जलिका दुई पुष्प उमाप्रति समर्पित गर्न म विवश छु ।
