टुना भट्ट 

नवरात्रिको तेस्रो दिन अर्थात् कार्तिक ३ गते सोमबार हिन्दु धर्मावलम्बीहरुको घर–घरमा एवं मन्दिरमा दुर्गा भवानीका ९ रुपमध्येको एक अर्थात् चन्द्रघण्टा देवीको पूजाअर्चना हुँदै थियो । मजस्ता कोरोनाले भेटेकाहरु संक्रमणमुक्त हुने दिनको प्रतीक्षामा थियौँ । होम आइसोलेशनमा बसेको पनि १६ दिन भइसकेको थियो ।

दसैँ भित्रिसकेका कारण कोरोनामुक्त भएर दसैँ मनाउने सोच थियो र पुनः परीक्षण गराउन अलि विश्वासिलो ल्याब कुन होला भन्दै इन्टरनेटमा खोज्न थालेँ ।

टेकुस्थित सेन्ट्रल ल्याबको लाइन छिचोलेर परीक्षण गराउन सक्ने ताकत शरीरमा थिएन । निजी ल्याब मै जाने निर्णय गर्दै लाजिम्पाटस्थित घर नजिकै रहेको सूर्य डाइग्नोस्टिक सेन्टरमा फोन लगाएँ । ‘अहिले हामीले तिनकुनेस्थित कान्तिपुर हस्पिटलबाट स्याम्पल कलेक्सन गरेका छौँ, त्यहीँ गएर दिनुस्’ भन्ने जवाफ आयो । सोही अनुसार तिनकुने पुगेँ । त्यहाँ अस्पतालको गेटबाटै लाइन थियो, ४०/५० जना जति । ‘चोक्टा खान आएकी बुढी झोलमा डुबेर मरी’ झैँ भयो । आफैदेखि रिस उठ्यो । लाइन छल्न र संक्रमणको जोखिम कम गर्न भन्दै हिँडेकी म लगभग ३० मिनेटभन्दा बढी लाइनमा बसेँ । तर अन्य ल्याब, अझ सरकारी ल्याबमा भन्दा धेरै कम हो यो लाइन । नागरिकले घण्टौँ लाइन लाग्नुपर्ने पीडा झेल्दै आइरहेका छन्, जहाँबाट संक्रमणको जोखिमसमेत अत्याधिक हुन्छ ।