यो शृंखला लेख्ने क्रममा म पाँचपटक पनौती पुगेँ। तीनपटक बाह्रवर्षे मकर मेला चलिरहँदा र दुईपटक मेला सुरू हुनुभन्दा अगाडि।
सुरूको दुईचोटि पनौती जाँदा म त्यहाँको व्यापार व्यवसाय देखेर छक्क परेकी थिएँ। दिउँसोको समयमै प्राय: पसल बन्द हुन्थे। चहलपहल हुनुपर्ने मध्यसहर दिउँसै चकमन्न देखिन्थ्यो। धन्न मेलामा चाहिँ सहर गुल्जार भयो। मेला भर्न आउने तीर्थारूहरूको भीड बढेसँगै पसलका ढोका खुल्न थाले। पसलले नपुगेर फुटपाथधरि भरिभराउ भए।
