उनलाई समकालीनहरूले लगाउने गरेको सबभन्दा ठूलो आरोप हो- बलराम बानियाँ कांग्रेसी हुन्।

तनहुँस्थित उनको गाउँ नेपाली कांग्रेसको अखडा थियो। त्यहाँका सांसद थिए, गोविन्दराज जोशी। उनी नजिकका आफ्ना साथीभाइलाई भन्थे, 'म जोशीको भोटर हुँ।' तर, कान्तिपुर दैनिकमा कांग्रेसको रिपोर्टिङ गर्दा जोशीको सबभन्दा बढी आलोचना गरेर लेख्ने पनि बानियाँ नै हुन्।

'कांग्रेसी भन्ने आरोप खेपेका बलराम दाइले कांग्रेसको पक्ष लिएर समाचार वा लेख लेखेको मलाई कहिल्यै थाहा भएन,' बानियाँसँगै कान्तिपुरमा काम गरेका पत्रकार किरण भण्डारी उनलाई 'खाँटी पत्रकार' मान्छन्।

कान्तिपुरका पूर्व प्रधानसम्पादक नारायण वाग्ले पनि बानियाँलाई 'कसैसँग मोलाहिजा नगर्ने पत्रकार' का रूपमा सम्झिन्छन्।

'बलराम बानियाँले कान्तिपुरको स्थापनाकालदेखि काम गरेका हुन्। कसैसँग नडराउने, देखेको लेख्ने उनको स्वभाव थियो,' उनले सेतोपाटीसँग भने, 'सधैं निष्पक्ष बस्ने उनी पत्रकारको आचारसंहितामा खरो रहे। आफ्ना सहकर्मीलाई समेत स्रोतसँगको सम्बन्धमा प्रश्न गरिरहन्थे।'

बानियाँको सबभन्दा बलियो पक्ष उनले आफूलाई थाहा भएको समाचार बिना कुनै सम्झौता लेख्थे। पत्रकारका रूपमा उनको कमजोर पक्ष हो, आफ्ना स्रोतहरूलाई आँखा चिम्लेर पत्याउँथे।

यसरी नै २५ वर्ष कान्तिपुरमा र केही वर्ष नागरिक दैनिकमा काम गर्दा सधैं सबैको खबर राख्ने पत्रकार बानियाँ सोमबारबाट अकस्मात् हराए। मंगलबार मकवानपुरको सिस्नेरीस्थित माण्डौ हाइड्रोपावरमा उनको शव फेला पर्यो।