सुरेन्द्र फुयाँल  

एक्स्काभेटरहरूले ठूला–ठूला चट्टान खोस्रिरहेका छन्, तल दूधकोशीमा ढुङ्गा खसिरहेका छन्, अनि बेलाबेलामा खोंचमा विस्फोटक पदार्थको प्रतिध्वनि गुञ्जिरहेको छ।

सोलुखुुम्बुको लुक्ला भन्दा थोरै तल रहेको चौंरीखर्कलाई बाँकी राज्यसँग जोड्ने नयाँ सडक डिसेम्बर २०२२ सम्ममा उद्घाटन गर्ने योजना रहेको छ। महामारीका बावजूद सडक निर्माणको काम भने चलिरहेकै छ।  

युनेस्कोको विश्व सम्पदा सूचीमा रहेको सगरमाथा राष्ट्रिय निकुञ्जमा यो सडक प्रवेश नगरे पनि यसले सगरमाथा क्षेत्रमा पदयात्रा र आरोहणलाई थप पहुँचयोग्य बनाउनेछ। तर यसले लुक्ला विमानस्थलको अहिलेको बाध्यता र आकर्षणलाई भने कम गर्नेछ। 

चीनतर्फ भने तिब्बतबाट आधारशिविरसम्म राजमार्ग बनिसकेको छ। सन् २०१६ देखि आरोहीहरू आधारशिविरसम्मै गाडीमै पुग्छन्, यसले उनीहरूलाई धेरै कुरामा सहज भएको छ।

नेपालतर्फ बनिरहेको राजमार्ग अहिले फाप्लुसम्म जोडिइसकेको छ, जहाँबाट लुक्ला पुग्न दुई दिन हिंड्नुपर्छ।  फाप्लुलाई चौंरीखर्कसँग जोड्ने ७७ किलोमिटर सडक निर्माण ६ वर्षअघि नै शुरू भएको हो तर जटिल भौगोलिक अवस्था, २०७२ सालको भूकम्प, नाकाबन्दी एवं आर्थिक स्रोतको अभावमा सोचे अनुरूप काम अघि बढ्न सकेको छैन।  

अब थामडाँडाबाट चौंरीखर्कसम्म २४ किलोमिटर सडक बन्न बाँकी छ। 

यसको अर्थ कम्तीमा अबको दुई वर्ष पदयात्री, आरोही तथा स्थानीय बासिन्दाहरूले कि त पैदल नै लुक्ला पुग्नुपर्छ कि काठमाडौंबाट उडान नै भर्नुपर्छ।          
६ महीनाअघि मात्र निधन भएका खुम्बु–पासाङल्हामु गाउँपालिकाका अध्यक्ष ङिम दोर्जी शेर्पाको पहिलो प्राथमिकता यो सडक निर्माण नै थियो।
थप सामग्री : https://www.himalkhabar.com/news/120213