नवमी मेलामा मलाई क्षणभरमै आफ्नो प्रेममा चुर्लुम्मै डुबाउने पुरुष को हो ? ऊ आज आउँदैन कि ! हिजो मलाई के भयो र आफूलाई धान्न सकिनँ ? के यो प्रेम हो ? यस्ता अनेक प्रश्नसहित कल्याणी हातमा चिराक बोकेर उभिइरहेकी थिइन् ।
आगो हातमा भएका बेला उनलाई कुनै कुराको डर हुँदैनथ्यो । रातले दिनलाई सम्पूर्ण निलिसकेको थियो, आकाशमा अर्धाकारावस्थामा फागुन शुक्ल दशमीको चन्द्रमा टल्किरहेको थियो । उनी कल्पनामा हराइरहेकी थिइन्, कतैबाट उसको स्वर आओस्– कल्याणी !
