
सेतोपाटी
मैले सडक र शोरूममा अनगिन्ती कारहरू देखेको छु। तीमध्ये कुनै कहिल्यै आफ्नाजस्ता लागेनन्।
तर त्यस दिन शोरूमको एउटा कार आफ्नैजस्तो लाग्न थाल्यो। अगाडि कार थियो, बैंक खातामा सुरूमा बुझाउनुपर्ने रकम थियो, मासिक किस्ता बुझाउने नियमित आय थियो।
मैले घुमीघुमी कार हेरेँ। अचानक कार लिएर घर गयो भने सबै कति दंग पर्छन् होला भन्ने सम्झिँदा आङ जिरिंग पनि भयो।
तर अन्ततः म कार नलिई त्यहाँबाट निस्केर लुसुक्क घरतिर गएँ।
किन त? त्यसको पहिले पृष्ठभूमि बुझौं, अनि कारण बुझौंला।
न्यायका निरीह सात वर्ष
विद्या भण्डारी रोकिने हैन, दृढताका साथ अगाडि बढ्नुपर्छ
स्मृतिका पर्दाले नछेकौं बीपीलाई
सत्ताले थलिएको नेपाली कांग्रेस
छाउपडी: लाज होइन, ‘लाञ्छना’ थोपर्ने लाजमर्दो परम्परा
नागरिकको हैसियतमा विद्या भण्डारी राजनीतिमा फर्किनु स्वाभाविक होः ईश्वर पोखरेल (अन्तर्वार्ता)
एउटा युवाको सपनाः आमा म विदेश जान चाहन्छु…
१ .
२ .
३ .
४ .
५ .
प्रतिक्रिया