बाह्रखरी
‘अधिनायकवादी व्यवहारका प्रमुख चार सूचक’ शीर्षकमा स्टेवन लेविन्सकी र डेनियल जिबाल्टको पुस्तक ‘हाउ डेमोक्रेसिज डाई’ मा अधिनायकवादी शासकको उदयसम्बन्धमा विशद चर्चा गरिएको छ । अधिनायकवादीलाई कसरी चिन्ने भन्ने प्रश्नको उत्तरमा लेखिएको छ - '' १. कुनै राजनीतिकर्मीले वचन वा कर्मले खेलको लोकतान्त्रिक प्रक्रिया अस्वीकार गर्छ, २. विपक्षीको वैधता मान्यता दिँदैन, ३. हिंसालाई दुरुत्साहित गर्छ वा स्वीकार गर्छ र ४. सञ्चार माध्यमलगायत विपक्षीको नागरिक स्वतन्त्रतामा प्रतिबन्ध लगाउने चाहना व्यक्त वा सङ्केत गर्छ ।
यीमध्ये एउटामात्र मापदण्ड पूरा गर्ने राजनीतिकर्मी पनि सन्देहको पात्र बन्छ । कस्तो प्रकारको राजनीतिकर्मी अधिनायकवादको कसीमा जाँच्दा 'सकारात्मक' परिणाम निस्कन्छ ? धेरैजसो मूलधारको राजनीतिबाहिरको 'पपुलिस्ट राजनीतिकर्मी' अधिनायकवादी निस्कन्छन् । 'पपुलिस्ट'हरू जनताको आवाजको प्रतिनिधित्व गरेको दाबी गर्ने संस्थापनविरोधी राजनीतिकर्मी हुन् जो विपक्षीलाई भ्रष्ट र षड्यन्त्रकारी 'ठालु'का रूपमा चित्रण गर्छन् र तिनका विरुद्ध युद्धको घोषणा गर्छन् ।
नेपालको भविष्य: राजसंस्था र लोकतन्त्र
नेपाल र इजिप्टका जेन–जी आन्दोलन: परिवर्तनको स्वर, पराजयको चित्र
विवादमा नेपाली सेना, यस्तो छ इतिहास
अन्तरिम सरकारमाथि बालेनको ‘छायाँ शासन’
जेन–जीको नाममा नयाँ आतंक: ‘म नै राज्य हुँ’ भन्ने शैलीमा धम्की र दबाब
ओली र पोखरेलको चेतावनी, बस्नेतको हुंकार र जेन–जी आन्दोलनपछि नेपालको राजनीति
‘जेन–जी’ आन्दोलनः स्वतन्त्रता कि विदेशी शक्तिको खेल?
१ .
२ .
३ .
४ .
५ .
प्रतिक्रिया