काठमाडौं । “झमझम झरी परिरहेको छ । खुलामञ्चमा रुझ्दै मानिसहरू टपरीमा भात मुछेर खाइरहेका छन् । यस्तो दृश्य देख्दा नेकपाका कार्यकर्तालाई कति ग्लानि हुँदो हो । इमानदार नेता-कार्यकर्तालाई यो दृश्यले कति पिरोल्दो हो । डाह, छटपटी हुँदो हो, झुन्डिएरै मरौं लाग्दो हो,” सिंहदरबार परिसरभित्रै एकजना मन्त्रीले अनौपचारिक गफमा भनेको कुरा हो यो । कोरोना कहर, त्यसले सिर्जना गरेको विषम् परिस्थिति र सरकारको कार्यशैलीले जनतामा मात्रै होइन, सरकारमै रहेकाहरूमा कतिसम्म निराशा, ग्लानिबोध रहेछ भन्ने कुरा बुझ्न यति कुरा काफी हुन्छ ।
तर, सत्तारूढ नेकपा र पार्टी नेतृत्वलाई यो कुराले पटक्कै छोएको छैन । प्रधानमन्त्री सार्वजनिक कार्यक्रममा कोही भोकले मर्नुपर्दैन भनेर छाती पिट्छन् । तर, भातकै लागि खुलामञ्चमा टपरी थापिरहेको दीनहीनका पीडा देखर उनी आहत–मर्माहत हुँदैनन् । ती मन्त्री सुनाउँदै थिए, “पार्टीको आजको परिस्थिति भनेको पाँचौं स्थायी कमिटी बैठकपछिको परिस्थिति हो । त्यसले गरेका निर्णय कार्यान्वयन गर्नुपर्ने परिस्थिति हो । तर दुईजना अध्यक्ष अन्तै हुनुहुन्छ ।” नेकपाको पाँचौं स्थायी कमिटी बैठकले सरकार र पार्टीका नमिलेका कुरा मिलाउने निर्णय गरेको थियो । ६८औं सचिवालय बैठकमा पनि त्यसकै फेरो समातेर छलफल भयो ।
