टेकनारायण रिमाल ‘कौशिक’
बखत
बखत
आई भेट मायाँ
मलाई
पलभर
सब बिर्सी हेर
आँखा जुधाई
कति
दिनतक मैले
गर्नु
तिम्रो प्रतीक्षा?
भन न!
किन लिएकी
तीव्र
मेरो परीक्षा?।
बहुत
फरक भैछ्यौ
बेसरी दूर
गैछ्यौ
मजबुत मन
राख्ने
वज्रकै तुल्य
भैछ्यौ
बचपन
सखि!
काट्यौँ
साथ
खेलेर हामी
उन दिन
मन तिम्रो
नम्र नौनी थियो नि!
तकलिफ
हुन जाला!
प्यारले हार
खाला!!
यति पनि
नविचारी
हुन्न’थ्यो हान्न
भाला
बुझ!
विषय विषै हो
श्वेत होऊन् कि
काला
अलि
अलि
अलि गर्दै
चाउरिन्छन् नि
छाला।
न्यातपोल मन्दिरमा सर्वसाधारणका लागि प्रवेश निषेध किन?
माधव चौलागाईंः जुम्ली छोराको सिंहदरबार यात्रा
जेनजी–सरकार १० बुँदे सम्झौताः आयोग, संयन्त्र र परिषद् मात्रै ७ वटा (पूर्णपाठ)
‘सुन्तले टापु’मा फक्रिएकाे नेपाली कम्युनिष्ट आन्दाेलन
प्रभु बैंक र अर्बिट कन्सल्टेन्सीको सेटिङः कमिसन बाँडफाँटदेखि नक्कली शैक्षिक कर्जासम्म
हाजिर भइन् सीबीओ रश्मी, सीईओ नभएको बेला डीसीईओ बनेर बैंक चलाउने दाउ !
नेपालगन्ज भन्छ ‘खेल केवल खेल मात्र होइन’
१ .
२ .
३ .
४ .
५ .
प्रतिक्रिया