टेकनारायण रिमाल ‘कौशिक’
बखत
बखत
आई भेट मायाँ
मलाई
पलभर
सब बिर्सी हेर
आँखा जुधाई
कति
दिनतक मैले
गर्नु
तिम्रो प्रतीक्षा?
भन न!
किन लिएकी
तीव्र
मेरो परीक्षा?।
बहुत
फरक भैछ्यौ
बेसरी दूर
गैछ्यौ
मजबुत मन
राख्ने
वज्रकै तुल्य
भैछ्यौ
बचपन
सखि!
काट्यौँ
साथ
खेलेर हामी
उन दिन
मन तिम्रो
नम्र नौनी थियो नि!
तकलिफ
हुन जाला!
प्यारले हार
खाला!!
यति पनि
नविचारी
हुन्न’थ्यो हान्न
भाला
बुझ!
विषय विषै हो
श्वेत होऊन् कि
काला
अलि
अलि
अलि गर्दै
चाउरिन्छन् नि
छाला।
जेन–जीको नाममा नयाँ आतंक: ‘म नै राज्य हुँ’ भन्ने शैलीमा धम्की र दबाब
ओली र पोखरेलको चेतावनी, बस्नेतको हुंकार र जेन–जी आन्दोलनपछि नेपालको राजनीति
‘जेन–जी’ आन्दोलनः स्वतन्त्रता कि विदेशी शक्तिको खेल?
दशैँको टीका र जमराको शास्त्रीय साइनो
विश्व शान्ति दिवसमा अशान्त मन!
जलेको सिंहदरबार
जेन–जी विद्रोह: धरोहरको पीडा र नयाँ नेपालको संकल्प
१ .
२ .
३ .
४ .
५ .
प्रतिक्रिया