अघिल्लो आमनिर्वाचनमा भोट माग्ने नेताहरूलाई लक्षित गर्दै धनगढी उपमहानगपालिका–८ धनगढी गाउँका फिरंगी रानाले भनेका थिए, ‘अहिलेसम्म हाम्रो मुद्दा नेताको कमाइ खाने भाँडो मात्रै बन्यो । हामीलाई कुर्सीका भर्‍याङ मात्रै बनाए । पहिचान नहुँदाको पीडामा हामी छटपटाइरहेका छौं । जितेर जान्छन्, हाम्रो मुद्दा ओझेलमा पर्छ ।’

पहिचानको गुनासो फिरंगी रानाको मात्रै थिएन, समग्र रानाथारुकै पीडा थियो । किनकि पश्चिम तराईको कैलाली र कञ्चनपुरस्थित रानाथारु बस्तीमा जब–जब निर्वाचनको माहोल तातिथ्यो, तब–तब रानाथारु जातिलाई सूचीकृत गर्ने मुद्दा ह्वात्तै बढेर आउथ्यो । उम्मेदवारको चुनावी एजेण्डा बन्थ्यो । निर्वाचन सकिएसँगै एकाएक सेलाएर जान्थ्यो । अघिल्लो आमनिर्वाचनबाट प्रतिनिधिसभा सदस्य बनेका चाहे नारदमुनि राना हुन्, चाहे डा. आरजु राणा देउवा । सबैले सूचीकरणलाई भजाएकै थिए ।