म चितलाङ्गकाे तामाङ
बोल्न नजान्ने 
बोक्न मात्र जान्ने 
मैले बोकेरै सकाएँ मेरो जीवन 
म लेख्न नजान्ने 
पढ्न नजान्ने 
आफैले ल्याप्चे लगाएको 
नेपाली कागजको तमसुकमा के लेखिएको छ
थाहा नपाउने 
मैले बोकेको भारीको 
मैले बगाएको पसिनाको 
मूल्य पनि हुन्छ भनेर 
कहिल्यै सोच्न नसक्ने 
मलाई बोकाएर कहाँ पुगिसके उनीहरु
आँक्नै नसक्ने म 
पहिचानविहीन भरिया 
मेरो नामको के अर्थ ?
हो म नै हुँ 
बोकेर ल्याउने राणा महाराजहरुको त्यो पहिलो गाडी 
हो म नैं हुँ नलिएको ऋणसँग श्रम साट्ने 
बेनाम लफङ्गा
मेरो के नाम हुनु
मैले बोकेर ल्याएको गाडीको ब्राण्ड  जस्तो
मेरो के पहिचान हुनु

म जन्मेदेखि  नै किचिएको छु
बोकेर 
मैले नलिएको ऋणको भार 
म बेहोसी मैं बरबराई रहेको छु
लागेर 
मैले नपिएको नशाको मात 
मेरो नाममा कसकसले सहिछाप गरे 
मलाई थाहा छैन 
मेरो काँधमा के–के पोको पारेर राखिएको छ 
मलाई थाहा छैन 
एक बड्को जाँड र
एक घुट्को कोदोको रक्सी हो 
मैले पिउने 
मेरो जीवन कसले चुसिरहेछ 
मलाई थाहा छैन 
कसले मेरो अध्ययन गरिरहेछ 
कसले मेरो अनुसन्धान गरिरहेछ 
मेरो उत्थानका नाममा 
म माथि को चढिरहेछ 
मलाई थाहा छैन 
सबै कुरा बोक्न सक्ने मेरो काँधमा
जसले चढ्यो 
उसले किन इर्ष्या गरिरहेछ 
मलाई थाहा छैन